بر اساس آموزه های دینی، فرد مسلمان نه تنها بايد از دروغ كه سخني زشت و ناپسند است دوري كرد، بلکه باید از گفتن و پراکندن چيزي كه بدان يقين ندارد بدون تحقیق و اطمینان به درستی آن هم احتراز کند.
يكي از آفات زبان اين است كه انسان هر چه شنيد، بدون تحقيق و تفحص در راستي آن بي درنگ براي ديگران نقل كند، گرچه او قصد ندارد دروغ بگويد و آنچه شنيده بدون كم و زياد نقل مي كند، اما سخن او دروغ به شمار مي آيد چون اطمينان به راستي و درستي آنچه مي گويد ندارد. در همین باره پيامبر بزرگوار اسلام (ص) مي فرمايند؛ در دروغگو بودن كافي است كه شخص هر چه مي شنود نقل مي كند.
پيامبر اعظم (ص) مي فرمايند اگر هر چه را كه انسان مي شنود نقل كند در شمار دروغگويان درآمده است، اما ما گاهي در نقل آنچه شنيده ايم نيز دقت نمي كنيم و چه بسا چيزي از آن كم و يا به آن مي افزاييم و سپس براي ديگران نقل مي كنيم. بايد هنگام سخن گفتن دقت كنيم كه هر چيزي را نقل نكنيم چون انسان هر چه را مي شنود نبايد نقل كند چه رسد كه در نقل سخني مبالغه كند و سخني را بپروراند و براي ديگران نقل كند.
با توجه به آن برداشتي كه پيامبر(ص) از دروغ ارائه دادند، مسلما شايعه پراكني از مظاهر روشن دروغ است. شايعه پراكني يكي از حربه هاي شيطان و هوادارانش است كه هرگاه بزرگان دين، براي هدايت بشر و تشكيل جامعه سالم و الهي قد برمي افراشتند، دشمنان دين و خدا با همه ابزارهاي شيطاني، از جمله با دروغ و تهمت و شايعه پراكني در برابر آنها مي ايستادند تا مردم را از گرد مصلحان و رهبران الهي پراكنده كنند و در نتيجه خود به اغراض شيطاني و منافع خود برسند.
بقیه در ادامه مطلب...